Gideon Levy Haaretz Ισραήλ

Φανταστείτε το Ισραήλ να εισβάλλει ξανά στη Λωρίδα της Γάζας, προκαλώντας τις συνήθεις σφαγές, καταστροφές και καταστροφές. Φανταστείτε δεκάδες χιλιάδες πολίτες να φεύγουν για να σώσουν τη ζωή τους αφού έχασαν τα λίγα που είχαν. Τα κτίρια καταρρέουν σαν κάστρα χαρτιού, αλλά το Ισραήλ προχωρά σαν να μην είχε συμβεί τίποτα: οι πιλότοι βομβαρδίζει, τα άρματα μάχης προελαύνουν, τα μέσα ενημέρωσης και ο ισραηλινός πληθυσμός χαίρονται.

Αλλά ξαφνικά η διεθνής κοινότητα λαμβάνει μια απόφαση: εάν το Ισραήλ δεν αποσυρθεί αμέσως, θα αντιμετωπίσει κυρώσεις. Εάν η Λωρίδα της Γάζας δεν μετατραπεί σε ζώνη απαγόρευσης πτήσεων, τα αεροπλάνα από και προς το Ισραήλ θα παραμείνουν στο έδαφος. Το Ισραήλ αγνοεί την προειδοποίηση και, όπως πάντα, δικαιολογείται μιλώντας για αυτοάμυνα, τρομοκρατία και ολοκαύτωμα. Σε αυτό το σημείο ενεργοποιείται το νέο οριστικό όπλο: να αποκλειστεί το Ισραήλ από το διεθνές σύστημα τραπεζικών πληρωμών και από αυτό με το οποίο οι τράπεζες τις κοινοποιούν. Το Ισραήλ παραμένει χωρίς ταχύτητα. Επιπλέον, αυτό που ισχύει για τη χώρα που εισέβαλε στην Ουκρανία θα πρέπει επίσης να ισχύει για τον εισβολέα της Λωρίδας της Γάζας.

Χωρίς τον Σουίφτ, το Ισραήλ θα καταρρεύσει αμέσως. Ίσως ο τυραννικός ρωσικός γίγαντας μπορεί να αντέξει για λίγο, αλλά όχι το Ισραήλ. Μέσα σε λίγες μέρες οι άρχοντες της οικονομίας θα παρουσιαστούν από τις πολιτικές και στρατιωτικές συνόδους κορυφής με ένα σαφές μήνυμα: σταματήστε. Γι’ αυτό δεν μπορούμε να συνεχίσουμε. Λίγο πολύ αυτό που συνέβη στη Νότια Αφρική την εποχή του απαρτχάιντ όταν οι επιχειρηματίες είπαν στη λευκή κυβέρνηση: σταματήστε. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να γίνει κατανοητό μόνο πόσες ημέρες οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις θα συνεχίσουν να καταστρέφουν τη Γάζα. Μια μέρα; Δύο μέρες; Μια βδομάδα; Αλλά τελικά οι στρατιώτες θα υποχωρήσουν, η πολιορκία θα τελειώσει, και η Γάζα θα είναι τελικά ελεύθερη, για πρώτη φορά εδώ και χρόνια. Όλα με μια «βολή» του Σουίφτ.

Νέα παγκόσμια τάξη

 Μέχρι πριν από τρεις εβδομάδες ένα τέτοιο σενάριο θα ήταν αδιανόητο, αλλά ίσως διαμορφώνεται μια νέα παγκόσμια τάξη, στην οποία κάθε επίθεση στους ανυπεράσπιστους, κάθε προσπάθεια κατάκτησης, η διεθνής κοινότητα θα ανταποκρίνεται με τιμωρητικά οικονομικά και πολιτικά μέτρα. Για να πειστεί μια αδιάλλακτη χώρα όπως το Ισραήλ, δεν χρειάζονται άρματα μάχης. Απλά κλείστε τα ΑΤΜ στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ. Οι Ισραηλινοί δεν θα συμφωνούσαν ποτέ να πληρώσουν από τις τσέπες τους για εκστρατείες καταστροφής στη Γάζα, το Λίβανο, τη Συρία ή την κατεχόμενη Δυτική Όχθη.

Είναι αναμφισβήτητο ότι το Ισραήλ δεν μπορεί να αντέξει τέτοιες πιέσεις: δεν θα το έκανε. Η αδιαφορία των Ισραηλινών για τις ενέργειες της χώρας τους και του στρατού τους θα έδινε αμέσως τη θέση της στην ανησυχία και τον φόβο για τα χρήματά τους. Ακόμα και οι πιο πεπεισμένοι πατριώτες και οι πιο αμετανόητες πολεμοκάπηλα θα άλλαζαν αμέσως γνώμη. Αλλά το ερώτημα είναι άλλο: θα έπαιρνε ποτέ μια τέτοια απόφαση η διεθνής κοινότητα; Η τιμωρία της Ρωσίας δεν είναι πρόβλημα, αλλά του Ισραήλ; Ο προστατευόμενος της Δύσης; Ποιος θα τολμούσε; Οι λέξεις «Ισραήλ» και «κυρώσεις» δεν έχουν ποτέ αντιπαραβληθεί, και μέχρι στιγμής κανείς δεν έχει φανταστεί εξ αποστάσεως να τιμωρεί την αλαζονική περιφρόνησή του για ψηφίσματα που εγκρίθηκαν από διεθνείς οργανισμούς. Αλλά ίσως, μετά την Ουκρανία, κάτι έχει αλλάξει. Ίσως μετά την τιμωρία της Ρωσίας δεν μπορείς πλέον να συγχωρείς το Ισραήλ τα πάντα. Ίσως ο κόσμος ξυπνάει.

Σε μια χώρα όπου ακόμη και ο πόλεμος στην Ουκρανία θεωρείται επιχείρηση και ευκαιρία για τον σιωνισμό (ο υπουργός Εσωτερικών Ayelet Shaked μίλησε για το ενδεχόμενο πώλησης περισσότερων όπλων στο εξωτερικό, ενώ ο βουλευτής Zvi Hauser θα ήθελε να φέρει τους Ουκρανούς Εβραίους στη χώρα) ο πληθυσμός θα μπορούσε ξαφνικά να ανοίξει τα μάτια του και να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έδωσε στον κόσμο την ευκαιρία να μην παραμείνει πλέον σιωπηλός. Σε σύγκριση με τη Ρωσία, αλλά και με το Ισραήλ.

Θα είναι οι Ισραηλινοί πρόθυμοι να πληρώσουν από τις τσέπες τους για παράνομα φυλάκια όπως το Evyatar, τα οποία οι περισσότεροι Ισραηλινοί δεν έχουν δει ποτέ και δεν θα δουν ποτέ; Θα συνεχίσουν να χειροκροτούν την πολεμική αεροπορία μετά από κάθε βομβιστική επίθεση, γνωρίζοντας ότι κάθε έγκλημα θα ακολουθείται από τιμωρία; Στη νέα και άγνωστη παγκόσμια πραγματικότητα, όλα είναι δυνατά. Ίσως, όταν τα κανόνια είναι σιωπηλά, όλα θα επιστρέψουν όπως πριν, με το Ισραήλ να συμπεριφέρεται όπως πιστεύει και να αγνοεί τον κόσμο. Αλλά ίσως κάτι αλλάξει. Νέες φωνές ακούγονται ήδη στην Ουάσιγκτον. Αυτές οι φωνές θα μπορούσαν να γίνουν πιο δυνατές όταν τελειώσει ο πόλεμος, και ίσως ο κόσμος μπορεί επιτέλους να κάνει τη φωνή του να ακουστεί, ενεργώντας όχι μόνο εναντίον της Ρωσίας αλλά και εναντίον του πιο περιποιημένων κρατών στον κόσμο, το οποίο επιτρέπεται τα πάντα.

Ένα χτύπημα στον Σουίφτ, και η κατοχή θα τελειώσει.